Aπό τον Ανδρέα Ζουρδό, διαιτολόγο διατροφολόγο

Ζούμε στην εποχή της πληροφόρησης αλλά και στην εποχή της παραπληροφόρησης. Ο κόσμος κατακλύζεται από παραπληροφόρηση καθημερινά, και το μεγαλύτερο της μέρος έχει στόχο να τον φοβίσει και να τον αποπροσανατολίσει. Δεν πρόκειται για καμία θεωρία συνωμοσίας. Πολλά προιόντα ή υπηρεσίες δεν έχουν λόγο ύπαρξης, και οι πωλήσεις τους βασίζονται στην παραπληροφόρηση, και στην καλλιέργεια φόβων.  Πάρα πολλές διαφημίσεις τροφίμων ποντάρουν στην παραπληροφόρηση και στην καλλιέργεια φόβων.

Κανείς δεν μπαίνει στο κόπο να επαληθεύσει αν η πληροφορία που μόλις διάβασε βασίζεται σε επιστημονικά δεδομένα, και αν ναι, ποια ακριβώς είναι αυτά. Για παράδειγμα, μία ουσία που προκαλεί καρκίνο σε ποντίκια δεν σημαίνει ότι προκαλεί καρκίνο σε έναν άνθρωπο, ιδιαίτερα όταν η δοσολογία αλλάζει.  Επιπλέον, κάθε εβδομάδα ακούμε για κάποια νέα “φυσική θεραπεία” για τον καρκίνο. Έχω ακούσει πολλές ιστορίες ανθρώπων που ξόδεψαν τα λεφτά τους σε τσαρλατάνους που τους πουλούσαν ματζούνια ή συμπληρώματα διατροφής για να θεραπεύσουν τον καρκίνο τους. Κάποιες φορές μάλιστα, δεν ζητούσαν χρήματα, αλλά δεν αρνούνταν τα πανάκριβα δώρα. Ποιοι είναι αυτοί που την πάταγαν; Έξυπνοι άνθρωποι, που όμως ποτέ δεν μπήκαν στο κόπο να ζητήσουν από τον εκάστοτε “ειδικό” τα επιστημονικά δεδομένα στα οποία στηρίζονται οι απόψεις του.

=

Τελικά τι γίνεται; Ποιον να πιστέψει κανείς; Υπάρχουν συγκεκριμένα τρόφιμα που προκαλούν καρκίνο; Αυτό το ερώτημα αποφάσισε να απαντήσει η έρευνα του πολύ σπουδαίου Έλληνα επιστήμονα Γιάννη Ιωαννίδη και του συνεργάτη του, JD Schoenfeld, για λογαριασμό του ογκολογικού τμήματος της ιατρικής σχολής του Harvard.  Η έρευνα των Iωαννίδη και Schoenfeld  εξέτασε το αν και κατά πόσον η κατανάλωση κάποιων συνηθισμένων τροφών και  λιγότερο συνηθισμένων συστατικών, συσχετίζονται με την πιθανότητα να νοσήσει ένας άνθρωπος από καρκίνο. Πιο συγκεκριμένα αυτές ήταν:

 Λεμόνι,  αλάτι, αλεύρι, βούτυρο, πάπια, καρότο, γάλα, καφές, μπέικον, πατάτα, αστακός, κρασί, ζάχαρη, μοσχαρίσιο κρέας,  μανιτάρια , τυρί, μουστάρδα,  μπιζέλια, ελιές χοιρινό, αρνί, πατσάς, ξηροί καρποί, μοσχοκάρυδο, σέρι, καλαμπόκι, δάφνη, κανέλλα, φύλλα δάφνης, γαρίφαλο, τσάι, καγιέν, ρούμι, μέλασσα βανίλια, αμύγδαλα, μαγειρική σόδα, αγριοκάρυδα, θυμάρι, σταφίδες, πορτοκάλι, πιπέρι και ψωμί.

Ο Γιάννης Ιωαννίδης. Αμφισβητεί τα πάντα στην σύγχρονη ιατρική. Respect.

Ο Γιάννης Ιωαννίδης, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Stanford.

Προτού δούμε τα αποτελέσματα θα παραθέσω ένα απόσπασμα από την έρευνα,  που κατά την γνώμη μου θα πρέπει να είναι στην πρώτη σελίδα όλων των πανεπιστημιακών βιβλίων που είναι σχετικά με υγεία και διατροφή:

” Η διατροφική επιδημιολογία  είναι ένα πολύτιμο πεδίο, που μπορεί να αναγνωρίζει αναστρέψιμους παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με τη διατροφή. Παρ’ όλα αυτά η αντικειμενικότητα των μελετών, σε αυτό και τα υπόλοιπα επιστημονικά πεδία,  υπόκειται σε προκαταλήψεις και πολώσεις  που πιέζουν προς την δημοσίευση ή προς άλλες κατευθύνσεις, είτε μιλάμε για την πίεση για να είναι η μελέτη άξια δημοσίευσης, στην οποία τα “αρνητικά” αποτελέσματα υποεκτιμούνται και δεν αναφέρονται (δικό μου σχόλιο: Με άλλα λόγια τα αποτελέσματα που δεν προκαλούν κάποια ανησυχία για κάποιο συστατικό ή φαγητό  “θάβονται” αθόρυβα) . Συστατικά που έχουν την φήμη του “ανθυγιεινού” μπορεί να δαιμονοποιηθούν, οδηγώντας σε περαιτέρω έλλειψη αντικειμενικότητας στο σχεδιασμό, στην εκτέλεση και στην περιγραφή των ερευνών. Μερικές μελέτες που μπορεί  να είναι οριακές στο να πληρούν τα κριτήρια για να έχουν στατιστική σημασία μπορεί να έχουν πλαστά αποτελέσματα, ειδικά όταν υπάρχει μεγάλη διαφοροποιήση στην ανάλυση, στην επιλογή των διαφορών, και στην περιγραφή τους. “

 Τι βρήκαν οι ερευνητές μας; Βρήκαν πως μπορείτε να τα φάτε χωρίς να ανησυχείτε για το αν θα πάθετε καρκίνο.

Επειδή πολλοί συνομωσιολάγνοι θα στραφούν σε προσωπικές επιθέσεις στους ερευνητές  πως έκαναν την έρευνα για να συγκαλύψουν διάφορες συνωμοσίες, καλό είναι να πούμε μερικά πράγματα για αυτούς. Η΄ μάλλον για τον έναν, γιατί τον άλλον δεν ξέρω τίποτα αλλά δεν έχει σημασία. Δεν έχει σημασία γιατί ο Ιωαννίδης είναι πραγματικά τόσο αξιόλογος. Αν δεν ξέρετε τον Ιωαννίδη, μπορείτε να διαβάσετε ένα δείγμα γραφής του εδώ.  Το μόνο που δεν μπορεί να τον κατηγορήσει κανείς είναι πως είναι κάποιος με “εντεταλμένη υπηρεσία” αφού στις εργασίες του έχει επανειλημμένα κάνει κριτική στον τρόπο που οι φαρμακευτικές προσεγγίζουν τους γιατρούς, στην αντικειμενικότητα των ερευνών και στην εμπλοκή των οικονομικών συμφερόντων στα συμπεράσματα της κάθε έρευνας, αλλά ακόμα και στην χρησιμότητα των συνεδρίων. Η πραγματικά ρηξικέλευθη εργασία του είναι το “Why most  Published research findings are false” , και είναι η πιο πολυδιαβασμένη εργασία στην επιστημονική εφημερίδα Plos Medicine.

Ένα μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων ανησυχεί υπερβολικά για την υγεία του. Είναι ξεκάθαρο πως δεν βάζουμε την υγεία μας πάνω απ’ όλα, παρ’ όλα αυτά εξελισσόμαστε σε μία κοινωνία ευκολόπιστων υποχόνδριων.

 Διαβάστε επίσης

Τέλος στις χημειοθεραπείες;