Από τον Ανδρέα Ζουρδό, Διαιτολόγο διατροφολόγο
Το πείραμα του καθηγητή Διατροφής από το πανεπιστήμιο του Κάνσας, Mark Haub ήταν απλό στην σύλληψη. Θα έκανε μία υποθερμιδική δίαιτα βασισμένη κατά τα 2/3 σε “σαβούρα”, δηλαδή Doritos, Oreos, δημητριακά με ζάχαρη και άλλα τρόφιμα με “άδειες θερμίδες”. Το υπόλοιπο 1/3 ήταν από μερικά λαχανικά, ένα συμπλήρωμα πρωτεΐνης και ένα πολυβιταμινούχο.
Ο καθηγητής επί τω έργω
Το αποτέλεσμα της διατροφής μετά από 10 εβδομάδες ήταν η απώλεια 27 λιβρών (περί τα 12,5 κιλά) και η βελτίωση των δεικτών υγείας του Haub. Περισσότερες πληροφορίες στη σχετική σελίδα στο facebook. Είναι προφανές πως ο καθηγητής δεν προτείνει με αυτό το πείραμα μία τέτοιου τύπου διατροφή, ούτε “το έχασε” ξαφνικά, ούτε το κάνει για να γίνει ο ηγέτης κάποιας νέας διατροφικής αίρεσης. Το πείραμα αυτό είναι μία δήλωση από μόνο του. Και το μήνυμα του είναι ξεκάθαρο:Δεν χρειάζεται η διατροφή μας να είναι 100% πολιτικά ορθή, γεμάτη αντιοξειδωτικά, 5 γεύματα την ημέρα από βιολογικά προϊόντα, κόκκινο κρασί και μέλι για να χάσουμε λίπος ή/και για να βελτιωθούν οι δείκτες υγείας μας. Αυτό έρχεται σε διαφωνία με την κασέτα που επαναλαμβάνεται νύχτα-μέρα από τα ΜΜΕ , το διαδίκτυο, τους γκουρού του γυμναστηρίου αλλά και από άτομα με επιστημονικά πτυχία. Όπως και στα περισσότερα διατροφικά ζητήματα τα ΜΜΕ παραμορφώνουν την πραγματικότητα. Σε αυτήν την θάλασσα σκουπιδοεπιστήμης κάποιες φορές αλιεύουμε και μερικά προϊόντα ελεύθερης σκέψης. Η κοινή γνώμη πιστεύει πως η επιστήμη της διατροφολογίας έχει ψυχαναγκαστική φύση, είναι γεμάτη “πρέπει” και δόγματα αλλά αυτό απέχει έτη φωτός από την αλήθεια.Η επιστημονική προσέγγιση είναι αυτή που απελευθερώνει από τα διατροφικά δόγματα και τους ψυχαναγκασμούς.
Διαβάστε επίσης
Kαι εδω ερχεται και κουμπωνει το ‘παν μετρον αριστο’
Δεν αναφαιρει βεβαια τι κιλα αυτα που εχασε απο προερχονται κυριως αλλα η βελτιωση των δεικτων υγειας μας αρκει.
Γιάννη όπως αναγράφεται και στην σελίδα στο facebook
“WEEK 10 Update: Body weight pre= 200.8 lb; post = 174.2 lb (-26.6 lbs);
Body fat pre= 33.4%; post =24.9% (-8.5%)…”
Εξαιρετικά ενδιαφέρον Αντρέα και ευχαριστούμε πολυ.
Νομίζω οτι τώρα φαίνεται πολύ καλύτερα “τι έφταιγε” στο ‘Supersize Me’…
Yeap, το θερμιδικό ισοζύγιο είναι πολύ σημαντικό, οι περισσότεροι το προσπερνούν σαν να μην υπάρχει , ίσως γιατί δεν ακούγεται σαν να έχει πολλή επιστημοσύνη, δεν ακούς πολλούς επιστημονικούς όρους μαζί , μόνο τον όρο θερμίδες , τελείως ξενέρωτο θέμα δηλαδή.
Όσον αφορά το φιάσκο του Super size me , η ταινία ουσιαστικά εξέταζε το θετικό θερμιδικό ισοζύγιο, όχι το junk food. Και όσο και να υποστηρίζουν μερικοί ότι δεν είναι σημαντικές οι θερμίδες, όσο και να ακούγομαι “συμβατικός” σε αυτό το θέμα, ο έλεγχος των θερμίδων παίζει τεράστιο ρόλο στην υγεία και στην απώλεια λίπους.
Καλησπέρα σας. πραγματικά πολύ ενδιαφέρον το παραπάνω πείραμα και ενδιαφέρον γενικότερα το blog…Δεν είμαι ειδικός στη Διατροφή, αλλά με ενδιαφέρει πολύ ο έλεγχος βάρους, το θερμιδικό ισοζύγιο και τα ζητήματα του μεταβολισμού λόγω το ότι δραστηριοποιούμαι στο χώρο της άσκησης.
Θα ήθελα την εξήγησή σας..Δεν είναι λίγο συγκεκριμένο από την άποψη δείγματος? Για να έβγαινε κάτι πιο βάσιμο και να απευθυνόταν στο κοινό δεν θα έπρεπε να γίνει κάποια σύγκριση? Γνωρίζεται μήπως αν έχει γίνει κάποια άλλη συγκριτική μελέτη? Ρωτάω γιατί δεν νομίζω η συγκεκριμένη δίαιτα-διατροφή να έχει την ίδια προσαρμογή σε όλους..
Γιάννη Μ. πολύ ενδιαφέρουσες ερωτήσεις.
Το πείραμα έχει την μορφή case study, φυσικά θα βοηθούσε να υπήρχε μεγαλύτερο δείγμα , ίσως στο μέλλον γίνει κάτι τέτοιο αλλά είναι πολύ δύσκολο να πάρει κανείς έγκριση από ένα πανεπιστήμιο να βάλει κόσμο σε διατροφή με γλυκά για 10 εβδομάδες. Υπάρχει αντικειμενικό πρόβλημα εκεί.
Επίσης είναι η φύση της δίαιτας τέτοια ώστε η συμμόρφωση να ήταν πολύ μικρή αν γινόταν σε περισσότερα άτομα (που δεν θα ενδιαφερόντουσαν και πολύ να δουν τι γίνεται στο τέλος μίας διατροφής σαν και αυτήν , όπως ο καθηγητής).
Συγκρίσεις με την επίπτωση σε δείκτες υγείας μπορούν να γίνουν όπως και να έχει αν αντιπαραθέσουμε την απώλεια βάρους του πειράματος με άλλες, πιο μεγάλου σκέλους μελέτες. Είναι σχεδόν βέβαιο πως μία δίαιτα που δεν θα περιείχε γλυκά σε τόσο μεγάλο βαθμό θα είχε ακόμα καλύτερες επιπτώσεις στους δείκτες υγείας. Το νόημα του πειράματος προφανώς δεν είναι “αρχίστε να τρώτε μπισκότα και γλυκά σας κάνουν καλό” , απλά δίνει έμφαση στην ποσότητα του φαγητού σε συνάρτηση με την ποιότητά του.
Ευχαριστούμε για την ενημέρωση Αντρέα! Πολύ δυνατό θέμα!
Επειδή ψάχνω στο facebook αλλά δεν το βρίσκω, ξέρεις πόσο ήταν το θερμιδικό έλλειμα;
Οι θερμίδες πρόσληψης του ήταν 1800 , αυτό που ζητάς μπορείς να το βρεις αν πολλαπλιάσεις τα κιλά λίπος που έχασε με το 7000, που είναι οι θερμίδες που περιέχονται περίπου σε ένα κιλό λίπους. Εκεί θα έχεις ένα μικρό σφάλμα λόγω απώλειας νερών και ενδεχομένως μυικού ιστού αλλά δεν θα είναι κάτι τρομερό.
Με βάση το πρώην και το νέο BF βγάζω ότι από τα 12.5 κιλά που έχασε, τα 11.5 ήταν καθαρό λίπος άρα…
11.5 κιλά Χ 7000kcal= 80.500kcal / 10 εβδομάδες = 8.050kcal εβδομαδιαίο έλλειμα / 7 ημέρες = 1.150kcal ημερήσιο έλλειμα.
Αλλά δεν νομίζω να είναι μικρή η απόκλιση από νερά και μυικό ιστό…
Δύσκολα να είχε 2.950kcal συντήρηση.
Λέει αν αθλούταν κατά την διάρκεια;
Δηλαδή αυτό που μου φαίνεται πολύ περίεργο είναι πως με 10 εβδομάδες δίαιτα και τόσα γλυκά, κράτησε όλες του τις μάζες… Κάτι στα νούμερα και το λίπος δεν μου κάθεται καλά…
Σωκράτη ο καθηγητής ήταν παχύσαρκος όταν άρχισε την διατροφή, στους παχύσαρκους η περιεκτικότητα του αδιπώδους ιστου (του λίπους δηλαδή) σε νερό είναι κάπως μεγαλύτερη. Δεν είχε ακραία μείωση στις θερμίδες του και πρέπει να έπαιρνε επαρκή πρωτεΐνη γι΄ αυτό ενδεχομένως να έχασε λίγο άλιπο ιστό.
Α δεν ήξερα ότι ήταν παχύσαρκος. Αυτό όντως είναι σημαντική παράμετρος!
Thanks!
lol στο 33% παχύσαρκος ονομάζεται φυσικά! Το προσπέρασα λίγο! :)
Sorry πάλι για το double man.
Διόρθωση: Ο δείκτης μάζας σώματος του καθηγητή ήταν στο 28,8 άρα ήταν υπέρβαρος. Επίσης ο καθηγητής δεν έχει κάποια οικονομική σχέση με εταιρία που πουλάει γλυκά, οπότε δεν έχει οικονομικό συμφέρον από την ιστορία.
Όσον αφορά την συγκομιδή από άλιπη μάζα και λίπος στην απώλεια βάρους ένα ποστ του καθηγητή είναι διαφωτιστικό, δεν έχει αυταπάτες ότι ήταν ο καλύτερος τρόπος απώλειας βάρους αλλά δεν ήταν και ο χειρότερος από πλευράς απώλειας άλιπης μάζας.
“Rebecca — my fat loss:lean loss (g/g) ratio was 4.2. Relative to a paper by Dr. Don Layman et al. (2003), that value is less than his protein diet, but greater than the carbohydrate diet. Thus, those on the higher protein diet maintained relatively more fat free mass, whereas the higher carbohydrate group from that study had a greater decrease in relative fat free mass than my observations — his data were also collected at 10 weeks – the same short duration as I used.”
Οπως και να έχει , την επόμενη φορά που θα ακούσετε κάποιον αυτοανακυρησσόμενο “ειδικό” επί διατροφής να σας λέει ότι πρέπει να τρώτε “καθαρά” , να κάνετε μονοφαγία ή κάποια “χημική” δίαιτα για να χάσετε λίπος πείτε του ότι χρειάζεται μεταμόσχευση εγκεφάλου.
Η τελευταία πρόταση στο τελευταίο σου comment πολύ μου άρεσε :D
Νομίζω πως η ερευνά θα ήταν πιό ενδιαφέρουσα αν παράλληλα με τον καθηγητή που ήταν υπέρβαρος, έκανε την ίδια διατροφή για το ίδιο χρονικό διάστημα και κάποιος με αρκετά χαμηλώτερο ποσοστό λίπους!
Αλεξάνδρα, εμπειρικά όλοι ξέρουμε αθλητές που δηλώνουν ότι τρώνε “τα πάντα” ή πως δεν κάνουν καλή διατροφή αλλά παραμένουν σε χαμηλό λίπος και χαμηλό βάρος. Πολλές φορές μου θέτουν την εξής ερώτηση: “Γιατί δεν μπορώ να πάρω βάρος;” Και απαντώ: “Πόσες θερμίδες έχει η διατροφή σου;” Δεν έχω πάρει πότε απάντηση που να περιλαμβάνει νούμερο.
Με λιγα λογια ας μην τρελλαινομαστε και πολυ με την πεντακαθαρη διατροφη.Αυτο νομιζω υποστηριζεις γενικοτερα Ανδρεα.Μια ισορροπια ποιοτητας και ποσοτητας ισως ειναι η χρυση τομη.
Ναι. Πολλές φορές με ρωτούν για συγκεκριμένες τροφές αν είναι “καλές”. Η απάντηση που δίνω σχεδόν ποτέ δεν ευχαριστεί αυτόν που με ρωτά. Γιατί απαντώ πως “αυτό εξαρτάται από όλη την υπόλοιπη διατροφή σου” . Θα μπορούσα να απαντώ με απόλυτες απαντήσεις όπως “η ζάχαρη κάνει κακό”, “το κοτόπουλο είναι καλό” και άλλες ανάλογες ξύλινες απαντήσεις, δίνοντας μία ασπρόμαυρη εικόνα για τα τρόφιμα. Αλλά δεν το πιστεύω αυτό , και όπως απέδειξε και ο καθηγητής ακόμα και μία διατροφή στηριγμένη κατά πολύ στα “μαύρα πρόβατα” των τροφίμων να μπορεί να βελτιώνει τους δείκτες υγείας ενός ανθρώπου.
Μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Haub
http://vegandiet.tv/twinkie-diet-inventor-loses-27-lbs-in-two-months
Αν και το πείραμα είναι εντυπωσιακό από μόνο του, θεωρώ ότι τα αποτελέσματα είναι αναμενόμενα και βάζουν στο προσκήνιο 2 μικρές βασικές αλλά παραγνωρισμένες αλήθειες.
1.Η μεταβολή του λίπους σχετίζεται με την διαφορά ανάμεσα στην προσλαμβανόμενη και καταναλισκόμενη ενέργεια. Παίρνουμε περισσότερη ενέργεια σε σχέση με αυτή που καταναλώνουμε; Αυξάνεται το λίπος. Και αντίστροφα!
Μαγικά διαιτολόγια με απίθανους λιποδιαλυτικούς σχηματισμούς δεν υπάρχουν.
2.ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΥΓΙΕΙΝΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ!!!! Ο όρος υγιεινή διατροφή είναι εμπορικός και marketιστικος όρος. Υπάρχει Ε Π Α Ρ Κ Η Σ σε θρεπτικά συστατικά διατροφή!
Πάω πίσω στην κουζίνα μου….
:-) Ωραίο σχόλιο Μανώλη, συμφωνώ και στα 2 σημεία.
Σας παραθέτω μια ομιλία ενώς τσαρλατάνου κατά την άποψη σας. Προσωπικά τον βρίσκω πολύ διαβασμένω παρότι το αντικείμενο σπουδής του δεν εχει να κάνει με την διαιτολογία.
http://personaltrainingconsultant.blogspot.com/2011/07/gary-taubes.html
http://garytaubes.com/
Ναι είναι μέγας τσαρλατάνος ο Taubes.
Όντως δεν παίζει ρόλο που δεν έχει σπουδάσει διαιτολογία -απαραίτητα- αλλά παίζει ρόλο πως κάνει λάθη σε αυτά που λέει.
Εδώ δύο καλοί αντίλογοι , το πρώτο από μη-διαιτολόγο, στα οποία με βρίσκουν σύμφωνο στα κύρια επιχειρήματά τους.
http://www.sciencebasedmedicine.org/index.php/why-we-get-fat/
http://weightology.net/?p=251
Το πρόβλημα με τους διατροφικούς μεσσίες όπως ο Taubes είναι πως βρίσκονται υπό την πλάνη πως έχουν ανακαλύψει την απόλυτη αλήθεια.
Θέλω να προσθέσω ότι δεν ενστερίζομαι απόλυτα τις απόψεις του Gary Taubes.
Γεγονός ειναι οτι τελευταία έχει ξεφύγει λίγο. Όμως μέσα απο όλα οσα παραθέτει,βγαίνουν κάποια καλά συμπεράσματα. Για παράδειγμα οτι έχουμε συγκεντρωσει την προσοχή μας τόσο πόλυ στο λίπος και τις θερμίδες και έχουμε παραμελήσει την θρεπτική πληρότητα. Οι απόψεις του έχουν αποτελέσει εφαλτήριο για επιπλεόν μελέτη. Συνεχίζω να πιστεύω οτι ο χαρακτηρισμός ειναι πολύ αυστηρός.
Παρόμοια εύηχα επιχειρήματα με τον Taubes έχουν χρησιμοποιήσει και άλλοι εγχώριοι μεσσίες
https://metavolismos.com/?p=118
Δυστυχώς οι θερμίδες παίζουν ρόλο, είτε μας αρέσει είτε όχι. Και εγώ δεν θα ήθελα να είμαι αναγκασμένος να το λέω αυτό στον κόσμο αλλά θέλω να έχω επαφή με την πραγματικότητα όταν πάω να βοηθήσω κάποιον να βρει τι φταίει.
Συμφωνώ στο ότι οι θερμίδες έχουν των τελευταίο και σημαντικότερο λόγο.
Πιστεύω όμως ότι οι περισσότερες προσπάθειες για τον έλεγχο του σωματικού βάρους εγκλωβίζονται πολλές φορές μέσα στην θερμιδομετρία. Το αποτέλεσμα είναι οι θερμίδες να έχουν μετρηθεί σωστά, η θρεπτικότητα που προκύπτει από τα γεύματα να είναι ελλειμματική και τελικά τα λειτουργικά συστήματα να υπολειτουργούν. Με αποτέλεσμα:
• Tο τέλμα στην απώλεια βάρους να έρχεται νωρίς, παρότι με βάση το ενεργειακό ισοζύγιο η απώλεια θα έπρεπε να συνεχίζεται
• Το άτομο που ακολουθεί το διαιτολόγιο να αισθάνεται άσχημα σωματικά και ψυχολογικά καθότι υποσιτίζετε
• Μειωμένη επιθυμία για φυσική δραστηριότητα (λογικά αφού όλα υπολειτουργούν)
• Την μόνιμο αίσθημα πείνας καθώς οι περισσότερες δίαιτες είναι πολύ επιθετικές απέναντι στο λίπος (ειδικά το κορεσμένο) λόγο της ενεργειακής του απόδοσης και για λόγους υγείας οι οποίοι στηρίζονται σε σαθρές βάσεις
• Επιπλέον υποσιτισμός λόγο του δραματικού περιορισμού του λίπους
• Το τελικό συμπέρασμα ( λανθασμένα) να είναι ότι ο έλεγχος των θερμίδων δεν μπορεί να δώσει οριστική λύση. «Τα έχω δοκιμάσει όλα δεν δουλεύει τίποτα»
• Ο Gary Taubes και όμοιοι του να γίνονται διάσημοι για λάθος λόγους.
Παραβλέποντας τις ‘’θρεπτικές’’ ανάγκες των λειτουργικών συστημάτων της ανθρώπινης ομοιόστασης κάθε δίαιτα είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.
Η θεωρία του Taubes είναι αβάσιμη. Του δίνω όμως συν, στο γεγονός ότι έχει παρατηρήσει ότι ο έλεγχος του σωματικού βάρους δεν μπορεί να επιτευχθεί, μηδενίζοντας το κορεσμένο λίπος και τους κρόκους των αυγών. Το έκανε με τον καλύτερο τρόπο; Όχι.
Γιώργο υποθερμιδική διατροφή δεν συνεπάγεται υποσιτισμός, πιστεύω ότι τα έχεις μπερδέψει αυτά τα δύο , υποσιτισμός είναι άλλο πράγμα. Επίσης αναφέρεις πως οι θερμίδες μετριούνται σωστά. ΤΕΡΑΣΤΙΑ προϋπόθεση , τις περισσότερες φορές οι θερμίδες ΔΕΝ μετριούνται σωστά – υπάρχει το φαινόμενο του underreporting, δηλαδή οι άνθρωποι λένε ψέμματα , τις περισσότερες φορές ασυνείδητα , για το τι και πόσο τρώνε. Τις περισσότερες φορές όταν ένα άτομο ακολουθεί μία σωστή υποθερμιδική διατροφή , όχι μόνο δεν νιώθει άσχημα αλλά νιώθει πολύ καλύτερα. Βελτιώνεται η ποιότητα ζωής του αφού κουβαλά λιγότερο περιττό βάρος, βελτιώνεται η εικόνα του σώματός του, δέχεται την επιβράβευση της προσπάθειάς του από τους οικείους του , βλέπει τα ρούχα του να φαίνονται μεγάλα , νιώθει καλύτερα επειδή οι κατεχολαμίνες που ανεβαίνουν πολλές φορές στην δίαιτα μπορούν να προκαλέσουν ευφορία και διέγερση, από όποια πλευρά και να το κοιτάξεις υπάρχει κέρδος αν ένα άτομο που έχει πρόβλημα με το βάρος του αρχίσει υποθερμιδική διατροφή..
Δεν θεωρώ οτι η υποθερμιδίκη διατροφή συνεπάγεται υποχρεωτικά με υποσιτισμό. Θεωρώ οτι πολύ συχνά οι υποθερμιδικές διαίτες δεν οργανόνονται σωστά (με τα γνωστά διατροφικά ταμπού) και καταλήγουν σε υποσιτισμό.
”Το άτομο που ακολουθεί το διαιτολόγιο να αισθάνεται άσχημα σωματικά και ψυχολογικά καθότι υποσιτίζετε”
Με την παραπάνω προταση μάλλον δημιουργήθηκε λανθασμένη εντύπωση.
Δεν διαφωνούμε σε κάτι.
H θεωρία σου φίλε είναι για, τουλάχιστον πρόχειρη και ασαφής:
ποιος είναι εν λόγο δείκτης υγείας?
Με τον Γλυκαιμικό Δείκτη και τον Διαβήτη στον οργανισμό, τι γίνεται?
Μήπως αυτή η έρευνα είναι ένας λόγος για να συνεχίσει ο κόσμος να τρώει junk food, και να υπάρχουν βέβαια τα ανάλογα επακόλουθα…?
Γράφετε ασύντακτα, δεν καταλαβαίνω. “Για” και μετά κόμμα. Δεν βγαίνει νόημα. Ποιον διαβήτη; Ο Haub δεν έχει διαβήτη. Αν εγώ πήρα ένα μήνυμα από το πείραμα είναι πως πρέπει να τρώμε λιγότερο, είτε αυτό το λέμε junk food είτε σπιτικό φαγητό.