Από τον Ανδρέα Ζουρδό, Διαιτολόγο διατροφολόγο
Τα αντιοξειδωτικά είναι μία ομάδα χημικών ενώσεων που έχει αποσπάσει το ενδιαφέρον πολλών ερευνών. Μία μελέτη μεγάλης διάρκειας(12 εβδομάδων) που δημοσιεύτηκε πριν λίγες μέρες από την επιστημονική εφημερίδα Medicine&Science in Sport&Exercise από την ομάδα μίας Ελληνίδας , της κας Υφαντή, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η χορήγηση συμπληρωμάτων βιταμίνης C και βιταμίνης E δεν ωφελεί την απόδοση στην έντονη αερόβια άσκηση και δεν επηρεάζει μεταβολικούς και φυσιολογικούς παράγοντες.
Η μελέτη έγινε με μυικές βιοψίες και ήταν διπλά-τυφλή και ελεγχόμενη , αν δεν είστε πολύ εξοικειωμένοι με αυτόν τον όρο αρκεί να ξέρετε ότι πρόκειται για μία μέθοδο που δίνει τα πιο συμπαγή συμπεράσματα σε ένα πείραμα. Σε μία μελέτη από τον Ristaw και τους συνεργάτες του που έγινε πέρσι βρέθηκε ότι η παρουσία μεγάλης ποσότητας βιταμινών Ε (400IU) και C (1000mg) απέτρεψε την βελτίωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη , ένα από τα κύρια κέρδη της γυμναστικής. Μία τρίτη μελέτη από τον Blomer και τους συνεργάτες του έδειξε ότι oi βιταμίνες C και Ε δεν επηρεάζουν την μυική βλάβη και το οξειδωτικό στρες σε προπονημένους άντρες που έκαναν βάρη.
Η γνώμη μου: Η υστερία με τα αντιοξειδωτικά συμπληρώματα σε όσους γυμνάζονται δεν είναι κάτι νέο. Υπάρχει ελάχιστη πληροφόρηση για το γεγονός πώς ο άνθρωπος έχει και ενδογενείς αντιοξειδωτικές ουσίες όπως η δισμουτάση του υπεροξειδίου και η περοξειδάση της γλουταθειόνης.(Έχω την υποψία ότι αυτό ίσως να οφείλεται στο ότι δεν πολύ συμφέρει την βιομηχανία συμπληρωμάτων αλλά είναι κουβέντα για άλλο άρθρο). Τα ενδογενή αντιοξειδωτικά με το ερέθισμα της γυμναστικής αυξάνονται σε συγκέντρωση. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα εξωγενή αντιοξειδωτικά είναι άχρηστα αλλά ότι πρέπει να είμαστε λιγότεροι ενθουσιώδεις στις ατεκμηρίωτες παροτρύνσεις για συμπλήρωση της διατροφής μας και πως υπάρχει κάτι που αντικαθιστά την γυμναστική
Διαβάστε επίσης
Η άνοδος και η πτώση της αντιοξειδωτικής μανίας
Βιβλιογραφία
Blomer , et al.(2010). Prior exercise and antioxidant supplementation: effect on oxidative
stress and muscle injury. Journal of the International Society of Sports Nutrition.
Ristaw, et al. ( 2009). Antioxidants prevent health-promoting effects of physical exercise in humans. Proceedings of the National Academy of the National Academy of Sciences of the United States of America
Yfanti C, et al, (2010).Antioxidant Supplementation does not alter endurance training adaptation. Medicine&Science in Sport&Exercise
Είχα διαβάσει σε κάποια ιστοσελίδα ότι η χορήγηση αντιοξειδωτικών σε μεγάλη ποσότητα , π.χ. 500mg vitamin C, κοντά στην προπόνηση, είτε πριν είτε μετά, επηρεάζει αρνητικά το αποτέλεσμα της άσκησης όσον αφορά την προαγωγή της ινσουλινοευαισθησίας. Έχεις κάτι υπόψιν;;
Stam μόλις έκανα ένα update στο άρθρο , αυτό που είχες διαβάσει το είχα ποστάρει εγώ στο site που αναφέρεσαι και το παρέθεσα και εδώ να υπάρχει. Ευχαριστώ για την υπενθύμιση.
Τίποτα! Εν τέλει, όμως, τι προτείνεται σχετικά με τη λήψη αντιοξειδωτικών;; Υπάρχει κάποια παράμετρος που να επηρεάζει τη δοσολογία π.χ. σωματικό βάρος; Επίσης, η υπερβολική τους λήψη μπορεί όντως να έχει αντίθετη δράση (προ-οξειδωτική);
Τι προτείνεται όσον αφορά τι ; Αν μιλάμε για γυμναστική όπως είδες δεν υπάρχει λόγος να προταθεί κάτι, οπότε γιατί να το προτείνει κάποιος. Κάπου εδώ δεν πρέπει να μπλεχτούμε , το να μην προταθεί κάτι εξειδικευμένο για τους αθλούμενους είναι και αυτό μία πρόταση όπως ακριβώς ένα νούμερο. Το να απαντάμε στο θέμα με ένα “δεν έχει σημασία” ακούγεται σαν αδιαφορία και κυνική στάση επί του θέματος αλλά στην πραγματικότητα και επί της ουσίας είναι όσο επιστημονικό θα ακουγόταν ένα νούμερο με την διαφορά ότι για πολλούς το “δεν έχει σημασία” δεν είναι απάντηση, είναι μη-απάντηση. Και αυτό γιατί ο κόσμος ψοφά για μία σύσταση και ένα μαγικό νούμερο ή μία απόλυτη αλήθεια σε πολλά θέματα στο πεδίο.Κατά την γνώμη μου το “δεν έχει σημασία” απαντά πραγματικά και όχι ατεκμηρίωτα αρκετά θέματα.
Δεν υπάρχει κάτι μαγικό με τη βιταμίνη C ή με τις μεγαδόσεις αντιοξειδωτικών. Αν μιλάμε για κρυολογήματα υπάρχει ακόμα διαμάχη μεταξύ επιστημόνων. Κατα τ’ άλλα στο νετ οι διάφοροι “ειδήμονες” προτείνουν αυθαίρετα κάποια νούμερα για την βιταμίνη C χωρίς τεκμηρίωση. Όσον αφορά την προ οξείδωση πάλι είναι σύνθετο θέμα και υπάρχουν αποδείξεις ότι υφίσταται υπό ορισμένες συνθήκες. Όπως και να έχει δεν υπάρχει τεκμηρίωση ότι μια μεγάλη δόση αντιοξειδωτικών θα συνεισφέρει για να γίνουμε μέρος μίας αθλητικής ελίτ.
Αντρέα ενδιαφέρων αυτά για την γυμναστική! Αλλά με την διατροφή τι παίζει;
Πχ την αποτροπή οξείδωσης της LDL κλπ…
“Τα ενδογενή αντιοξειδωτικά με το ερέθισμα της γυμναστικής αυξάνονται σε συγκέντρωση.”
Αντρέα έχεις κάποια παραπομπή για την παραπάνω πρόταση; Νομίζω ότι έχει σαφώς να κάνει με τα οφέλη της άσκησης μακροπρόθεσμα.
Πέτρο στο γράφημα 2 της έρευνας των Ristaw et al φαίνεται πως αυξάνονται τα ενδογενή αντιοξειδωτικά μετά την γυμναστική. Εδώ το link
http://www.pnas.org/content/100/9/5119.full.pdf+html
@Sok
Σωκράτη και αυτό που θίγεις είναι σημαντικό , ίσως καλύτερα να αφήσουμε αυτό το θέμα για ένα άλλο άρθρο. Σαν γρήγορη απάντηση σε αυτό που θέτεις φαίνεται ότι η θετική συσχέτιση της υψηλής πρόσληψης αντιοξειδωτικών με καλή υγεία ενδέχεται να είναι και αποτέλεσμα ενός καλού κοινωνικοοικονομικού προφίλ που γυμνάζεται και δεν έχει ανθυγιεινές συνήθειες όπως το κάπνισμα. Ξάνα αυτό δεν σημαίνει ότι τα αντιοξειδωτικά είναι άχρηστα αλλά ότι δεν δουλεύουν μόνα τους , υπάρχουν και άλλες μεταβλητές που δρουν συνεργιστικά σε ένα αποτέλεσμα.
Ok Αντρέα, περιμένω το άρθρο γιατί με ενδιαφέρει πολύ αυτό το θέμα! Ειδικά όσο αναφορά τα κορεσμένα λιπαρά!
Αντρέα πολύ ενδιαφέρον το αρθρό και πάνω σε ένα θέμα για το οποίο φαίνεται πως ο “μύθος” καλά κρατεί. (οκ, ίσως να μην είναι τελείως μύθος, αλλά …)
Ευχαριστούμε και keep ’em coming!!!
Ανδρέα ξέρεις πως με τα αγωνίσματα αντοχής που ασχολούμαι συναντάται πολύ συχνά, ειδικά στις αθλήτριες,να παρουσιάζουν χαμηλές τιμές σιδήρου και φεριτίνης ειδικά μετά απο περιόδους έντονης προπόνησης και είναι απαραίτητη η λήψη σιδήρου κατα πολλούς! Πιστεύεις πως εκεί χρειάζεται να καταναλώνεται μεγαλύτερη ποσότητας βιταμίνης C ταυτόχρονα με τη λήψη σιδήρου ώστε να δημιουργηθεί ένα καλύτερο απορροφήσιμο σύμπλεγμα ή δεν είναι απαραίτητο και αν ναι σε τι ποσότητες?
Συμπέρασμα:
Όλα εν σοφία εποιήθησαν.