Από τον Ανδρέα Ζουρδό, Διαιτολόγο-διατροφολόγο
Η έλλειψη ύπνου είναι, κατά την γνώμη μου, μία πολύ υποεκτιμημένη κατάσταση. Πια ξέρουμε πως μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία. Δεν θέλω να ακούγομαι πως κάνω ανακοίνωση για την δημόσια υγεία αλλά τα στοιχεία πια είναι αρκετά και οι μηχανισμοί γνωστοί. Η έλλειψη ύπνου μπορεί να πυροδοτήσει μία αλυσίδα θεμάτων, αρχίζοντας από την αύξηση της όρεξης. Αυτό δεν είναι πρόβλημα αν γίνει για σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά αν είναι τρόπος ζωής, τότε αλλάζει και η προσθήκη σωματικού λίπους γίνεται εμφανής. Στο βίντεο που ακολουθεί ο δόκτωρ Till Roenneberg του Πανεπιστημίου του Μόναχου, από το τμήμα Ιατρικής Ψυχολογίας εξηγεί αναλυτικά τι και πώς.
Τα πρόσφατα επιστημονικά ευρήματα που έχουν να κάνουν με το θέμα του ύπνου σε συνάρτηση με το βάρος συμπληρώνουν πολλά κομμάτια του παζλ όσον αφορά την λεγόμενη “Μεσογειακή Διατροφή”, που μάλλον ήταν ένας αδόκιμος όρος. Ο λόγος που ήταν αδόκιμος είναι και αυτός κατανοητός από την επίδραση του ύπνου. Βλέπουμε πως στα νησιά που οι κάτοικοι έχουν καλή υγεία, όπως στην Ικαρία, δεν υπάρχει χρονική πίεση για προθεσμίες και οι κάτοικοι μπορούν να πέσουν για ύπνο ακόμα και το μεσημέρι. Νομίζω ότι ο ποιοτικός ύπνος είναι μακράν πιο σημαντικός από θέματα όπως συχνότητα γευμάτων, πρόσληψη υγρών, συμπληρώματα, αν κάποιος θα γυμναστεί με αλτήρες ή με μπάρα, και άλλα θέματα που φαίνονται σημαντικά αλλά δεν είναι.
+1000 για την αναρτηση. Ειναι οντως υποεκτιμημενο θεμα. Απωλεια λιπους και sleep deprivation δεν πανε μαζι. Ακομα και η διατροφη σου να ειναι υποθερμιδικη, low-carb κλπ απαξ και κοιμασαι 2-3 ωρες το βραδυ (λογω φορτου εργασιας ή ο,τιδηποτε) και το πρωι ξανα μανα δουλεια απλα αρχιζεις και ΒΑΖΕΙΣ λιπος αντι να χανεις. Προσωπικη αποψη, χωρις να χω ψαξει βιβλιογραφια, ειναι οτι η ελλειψη υπνου (ακομα και αν διαρκει 2-3 μερες) προκαλλει αλλαγες στο expression συγκεκριμενων γονιδιων, απορρυθμιζοντας οχι μονο τις ορμονες της ορεξης, αλλα ισως προκαλει ινσουλινοαντισταση και αλλαγες στον μεταβολισμο. Ειμαι σιγουρος οτι η βιβλιογραφια θα ειναι ψιλοτεραστια σε αυτο το θεμα. Οπως τεραστια για το πως αλλαζει την γενετικη εκφραση στον εγκεφαλο επηρεαζοντας τις γνωσιακες λειτουργιες/διαθεση/memory κλπ.
Παρα πολυ συμφωνω στο conclusion…
Ευχαριστώ Αντώνη. Όντως γίνεται και ινσουλινοαντίσταση και όλα γενικά άνω κάτω σε ότι έχει να κάνει με μεταβολισμό.Και Και αν δεν έχω δει πολλά για τις επιδράσεις στην πνευματική διαύγεια, αν κρίνω από το δικό μου n=1 , είναι πολύ σημαντική παράμετρος.
Υπάρχει ανανκοίνωση του 2012 από το πανεπιστήμιο Ουάσινγκτον (νομίζω στο Σιάτλ) όπου οι υπεύθυνοι παρατηρώντας 1000+ διδύμους ανακάλυψαν ότι όσοι κοιμούνται πάνω από 9 (sic) ώρες, ουσιαστικά απαλλάσονται από τα γονιδιακά δεσμά που ελέγχουν το σωματικό βάρος και έτσι ελέγχουν πολύ πιο ικανοποιητικά το βάρος τους με δίαιτα και γυμναστική. Με άλλα λόγια ο πολύς ύπνος μας απαλλάσει από την γονιδιακή μας μοίρα.
Αν κάποιος λοιπόν σας κατηγορήσει για υπναρά να του απαντήσετε “θεραπεία κάνω!”
Συγγνώμη που επανέρχομαι, αλλά αυτή η ανακοίνωση νομίζω πρέπει να αποτελεί απαραίτητο ανάγνωσμα για διατροφολόγους. Το “πόσο κοιμάσαι” πρέπει να είναι μία από τις πρώτες ερωτήσεις που κάνουν στους πελάτες τους.
http://www.amazon.com/Adrenal-Fatigue-Century-Stress-Syndrome/dp/1890572152
Σε αυτό το πολύ ενδιαφέρον βιβλίο που το κυρίως θέμα του είναι η επινεφριδιακή κόπωση, στις σελίδες 17 και 124 ο James L. Wilson, N.D., D.C., Ph.D. αναφέρει την έλλειψη ύπνου σαν μια από τις 9 σημαντικότερες παραμέτρους που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην εμφάνιση συνδρόμου επινεφριδικής κόπωσης. Στην σελίδα 124 αναφέρει ότι τεράστια σημασία δεν έχει μόνο ο αριθμός των ωρών ύπνου αλλά και η ώρα που κάποιος πηγαίνει για ύπνο. Το σύνδρομο επινεφριδικής κόπωσης ουσιαστικά επηρεάζει την ικανότητα των επινεφριδίων να παράγουν ορμόνες (φλιοεπινεφριδιακή ανεπάρκεια) με ότι αυτό συνεπάγεται.
http://en.wikipedia.org/wiki/Adrenal_insufficiency
Μπράβο Ανδρέα, συμφωνώ απόλυτα με την τεράστια σημασία που έχει ο ύπνος και το πόσο πολλοί όχι απλώς τον υποτιμούν, αλλά τον έχουν ταυτίσει με την τεμπελιά και αρνούνται ή ντρέπονται να παραδεχτούν ότι νυστάζουν ή ότι κοιμήθηκαν. Ένας όρος που βρίσκω πολύ χρήσιμο είναι η παρακολούθηση του sleep debt, να έχει κανείς επίγνωση πόσο έχει λόγω ρυθμών της ζωής αποστερηθεί τον ύπνο και να προγραμματίζει την αναπλήρωσή του ως ζωτική ανάγκη.
Ευχαριστώ Καλλιόπη, όντως το χρέος ύπνου που αναφέρεσαι είναι σημαντικό και πρέπει να το αναπληρώνει. Πάντως πιστεύω πως σε 150-200 χρόνια που το προσδόκιμο ζωής θα είναι 100+ , ίσως έχουν βρεθεί και φάρμακα που θα δρουν ως sleep enhancers, ώστε κάποιος να κοιμάται 2 ώρες και να του φαίνονται 8. Μπορεί να κάνω λάθος αλλά δεν το βρίσκω απίθανο. Κατά αυτόν τον τρόπο θα ζούμε ενσυνείδητα όχι μόνα τα 2/3 της ζωής μας αλλά ίσως πολύ περισσότερο.