Από τον Ανδρέα Ζουρδό, διαιτολόγο διατροφολόγο
Ενδεχομένως να έχετε δει διάφορα ινστιτούτα που εμπορεύονται την θεραπεία των διατροφικών αλλεργιών και δυσανεξιών. Αυτό δεν είναι κάτι κατακριτέο αν και σίγουρα δεν είναι το μείζον πρόβλημα της διατροφής μας, το κατακριτέο είναι ότι υπόσχονται πως έτσι θεραπεύουν την παχυσαρκία , πως θα “ξυπνήσουν” τον μεταβολισμό , και προσπαθούν να μας βάλουν στο μυαλό ότι ο λόγος που δεν αδυνατίζουμε είναι οι διατροφικές μας δυσανεξίες (που σώνει και καλά έχουμε). Θα ήθελα να δω μία παραπομπή σε επιστημονική βιβλιογραφία όταν διατυπώνονται τέτοιες απόψεις, αλλά δεν το βλέπω δυνατό γιατί δεν υπάρχει.
Το marketing των ινστιτούτων αυτών είναι πολύ δυνατό, γιατί πουλάει επιστημοσύνη και πρωτοπορία ενώ παράλληλα μας προσφέρει συναισθηματικό καταφύγιο από την αυτοκριτική. Δεν φταίμε εμείς , φταίνε τα φαγητά που τρώμε εν αγνοία μας και μας βάζουν τρικλοποδιά. Μάλιστα υποστηρίζουν ότι το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει διατροφικές δυσανεξίες , δίνοντας παραπομπές γι’ αυτό το νούμερο οι οποίες δεν είναι αληθείς.Υποστηρίζουν ότι υπάρχουν τροφές που σταματούν την απώλεια λίπους, εν ολίγοις μπορεί εσείς να έχετε θερμιδικό έλλειμμα – δηλαδή να τρώτε λιγότερο απ’ ότι καίτε – αλλά να μην χάνετε λίπος γιατί έχετε δυσανεξία στο γάλα π.χ. Είναι κάτι τέτοιο δυνατόν; Η’ μήπως είναι δυνατόν να τρώμε περισσότερες θερμίδες απ΄ ότι καίμε και να μην παίρνουμε γραμμάριο λίπους επειδή αποφεύγουμε μερικές τροφές; Με άλλα λόγια μπορούμε να τρώμε όσο μήλα θέλουμε ενώ ένα πορτοκάλι θα μας φέρει δυσανεξία και θα μας οδηγήσει στη παχυσαρκία; Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να έχουμε εξειδικευμένες γνώσεις για να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα.
Μία δυσανεξία σημαίνει αδυναμία να πέψουμε και να μεταβολίσουμε μία τροφή – την λακτόζη στο παράδειγμα παραπάνω , και αφού δεν μπορούμε να την πέψουμε δεν γίνεται να πάρουμε και θερμίδες από αυτήν. Αν δεν μπορούμε να πάρουμε θερμίδες από μία ουσία πώς εμποδίζει την απώλεια λίπους;
Συμπερασματικά, το πρόβλημα των διατροφικών δυσανεξιών είναι υπερμεγενθημένο ώστε να δημιουργείται μία υστερία πως δεν ξέρουμε όσα θα έπρεπε όσον αφορά την απώλεια λίπους.Ότι έχουμε μείνει πίσω ενώ η “επιστήμη” προχώρησε. Ότι η πραγματική αιτία δεν είναι οι πολλές θερμίδες αλλά οι επιλογές των τροφών. Τέτοιες απόψεις είναι εκ διαμέτρου αντίθετες με την κατακτημένη -στην πράξη- επιστημονική γνώση. Εν κατακλείδι, δεν υπάρχει καμία επιστημονική απόδειξη ότι οι διατροφικές δυσανεξίες ή αλλεργίες εμποδίζουν την απώλεια λίπους. Όταν κάτι ακούγεται πολύ καλό για να είναι αληθινό, είναι απάτη.
Διαβάστε επίσης
Το μεγάλο φιάσκο της αποτοξίνωσης
Ωραίος Αντρέα! Περιληπτικά και κατανοητά! Είναι γελοίο πραγματικά τι “ανακαλύπτουν” κάποιοι ώστε κοροιδεύοντας την χ,ψ, παχύσαρκη νοικοκυρά (λέω γυναίκες γιατί πιστεύω πιο πολύ σε αυτές απευθύνονται τέτοιου είδους ψέυτικες υποσχέσεις). Έτσι είναι και με τον GI! Φάτε λέει όσο θέλετε αλλά να έχει χαμηλό GI! Τι μας λες ρε φίλε! Anyway…
Μπράβο Αντρέα! Περιμένουμε το επόμενο άρθρο!
PS “Οδηγός φουσκώματος” :)
Ωραίο άρθρο Ανδρέα!
Έτσι είναι όπως τα λες..
.Όταν έρχεται η ώρα να χάσουμε κιλά έχουμε ένα οπλοστάσιο από δικαιολογίες…έχω υποθυρεοειδισμό(χωρίς να έχω εξεταστεί ποτέ βέβαια), δεν πίνω πολύ νερό, παίρνω αντισυλληπτικά, δεν επιλέγω τροφές με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, τρώω πολύ αλάτι, δεν κάνω πολλά γεύματα/δεν τρώω πρωινό οπότε δεν αυξάνω τον μεταβολισμό κ.α…
Οι “άλλοι” απλώς εκμεταλλεύονται την…πίστη μας ότι υπάρχει μυστική συνταγή στο αδυνάτισμα.Δεν τους κατηγορώ, είναι πολλά τα λεφτά Ανδρέα…. :)
Σωκράτη είναι όπως το έθεσες σε γενικές γραμμές , και χειρότερα, όλες αυτές οι απάτες ποντάρουν στα άτομα με ελάχιστη επιστημονική γνώση στην διατροφή, όσα λιγότερα ξέρεις τόσο πιο εύκολο θύμα τους γίνεσαι.
Στέλιο(Draco) βλέπω έχεις εντρυφήσει σε θέματα δικαιολογιών :). Η προσθήκη λίπους δεν είναι ευχάριστη για κανέναν, δεν πρέπει να αυτο-μαστιγωνόμαστε σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο γιατί δεν είναι λύση, αλλά το να εξετάσουμε με ειλικρίνεια ποιοι μηχανισμοί έφεραν το επιπλέον βάρος είναι χρήσιμο.