Από τον Ανδρέα Ζουρδό 
Η κρεατίνη, μαζί με την καφεΐνη είναι από τα πιο δημοφιλή, δοκιμασμένα και ασφαλή συμπληρώματα για αθλητές. Μία μελέτη που δημοσιεύτηκε πριν ένα περίπου μήνα εξερευνά τη δυναμικό χρήσης της κρεατίνης σε περιπτώσεις εξάρτησης από ναρκωτικές ουσίες. Από τα δεδομένα που προκύπτουν η κρεατίνη φαίνεται πως εμπλέκεται σε πολλούς μηχανισμούς του εγκεφάλου αφού πρώτα περνά επιτυχώς τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό. Είναι αξιοσημείωτο πως τα επίπεδα κρεατίνης του εγκεφάλου είναι αντιστρόφως ανάλογα της έντασης ενός καταθλιπτικού γεγονότος, ενώ τα πρώτα αποτελέσματα σε μελέτες με καταθλιπτικούς ασθενείς είναι ελπιδοφόρα. Το ίδιο αισιόδοξα είναι και τα αποτελέσματα σε περιπτώσεις τραυματισμού του εγκεφάλου.Θα μπορούσαν βαριοί χρήστες ναρκωτικών όπως ο Jim Morisson, o Kurt Cobain, o Παύλος Σιδηρόπουλος ή o Jimi Hendrix να ζούσαν σήμερα αν είχαν πάρει κρεατίνη;
Δεν νομίζω Τάκη. Ο κοινωνικός περίγυρος , με άλλα λόγια η σχετική ενίσχυση από την κοινότητα είναι πολύ πιο δραστικές δυνάμεις από μία ουσία με δυναμικό για θεραπευτική δράση. Ίσως όμως σε πιο ήπιες περιπτώσεις χρήσης η κρεατίνη να βοηθά, ποιος ξέρει. Αν και ακόμα είναι νωρίς για τελικά συμπεράσματα και πανηγυρισμούς, είναι σίγουρο πως αξίζει η περαιτέρω διερεύνηση της κρεατίνης σε αυτό το πεδίο.
Όπως και να έχει, ο τυπικός αθλούμενος χρήστης κρεατίνης έχει κάποια κοινά με τον τυπικό χρήστη παράνομων ναρκωτικών ουσιών: Και οι δύο συνήθως εξοστρακίζονται ως λεπροί από τους χρήστες είτε νόμιμων διεγερτικών ουσιών, π.χ. εθισμένους στο τσιγάρο ή στην κατανάλωση τροφής.Το ιδιαίτερα οξύμωρο όσον αφορά την κρεατίνη, πέραν του ότι είναι μία χημική ένωση που παράγεται ενδογενώς, είναι πως οι περισσότεροι έχουμε πάρει κρεατίνη έτσι κι αλλιώς αφού έχουμε φάει ψάρι και κόκκινο κρέας. Ναι, ακριβώς, πρακτικά όλοι παίρνουμε κρεατίνη και η χημική μορφή του συμπληρώματος είναι η ίδια με αυτή που υπάρχει στο κρέας.
Πέρα από το δυναμικό για έναν επικουρικό ρόλο των συμπληρωμάτων κρεατίνης σε περιπτώσεις εθισμών και καταχρήσεων νόμιμων ή μη ουσιών η κατανόηση και η βοήθεια από τον κοινωνικό περίγυρο, η συνειδητοποιήση της προσωπικής ευθύνης αλλά και των επιπτώσεων του εξοστρακισμού είναι εξαιρετικά σημαντικές.
Διαβάστε επίσης
Τι γίνεται με τα ναρκωτικά; Από τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο
Ψυχότροπες ουσίες, νευρικό σύστημα και εξάρτηση του Κλεάνθη Γρίβα
Πολύ ωραίο άρθρο Αντρέα!!Έχεις απόλυτο δίκο όσον αφορά την αντιμετώπιση αυτών που λαμβάνουν συμπλήρωμα κρεατίνης από τον κοινωνικό τους περίγυρο!Όντως αντιμετωπίζονται σαν χρήστες επικίνδυνων ουσιών ή ναρκωτικών…Να αναφέρω και μια προσωπική εμπειρία:Κάποιοι συμφοιτητές μου οι οποίοι γνωρίζουν ότι χρησιμοποιω συμπλήρωμα κρεατίνης και πρωτεϊνης με θεωρούν μη natural επειδή απλά τα σκευάσματα αυτά είναι υπό μορφή σκόνης…Ίσως να τα σχετίζουν και με άλλες άσπρες σκόνες ή δεν ξέρω και γώ τι….Η αμάθεια και η ημιμάθεια θα μας φάει…
Πρώτη φορά σχολιάζω αλλά δεν είναι το πρώτο σου άρθρο που διαβάζω…
Ε ναι , και ειδικά αν χρησιμοποιείς ηλεκτρισμό, ρούχα ή αυτοκίνητο είναι αυτονόητο πως απομακρύνεσαι από τον φυσικό τρόπο ζωής.Ντρόπη σου JGT!Κάτι μου λέει και η ιατρική που σπουδάζεις , σαν αντικείμενο παρεμβαίνει στον φυσικό τρόπο ζωής του ανθρώπου των σπηλαίων . Όμως παρέμβαση δεν σημαίνει αλλαγή προς το χειρότερο.
“Η αμάθεια και η ημιμάθεια θα μας φάει…”
Διπλοτριπλοεπαυξάνω
Και να φανταστείς πως ορισμένοι γενικά σχετίζουν όλες τις ψυχοενεργές ουσίες μεταξύ τους , και θεωρούν πως τις περιγράφει ο όρος “άσπρες σκόνες” (για φύσα λίγο τούτο το σκονισμένο για να φύγουν οι άσπρες σκόνες απο πάνω του http://www.fridge.gr/zb/18210/drugs/ )
Για κερασάκι θα αφήσω ένα ερώτημα να τριγυρίζει παρμένο απο εδώ: http://www.fridge.gr/zb/9502/doping/ , δες στο τέλος του άρθρου. Αναφέρεται στην απομυθοποίηση της χρήσης οποιασδήποτε ουσίας για αύξηση επίδοσης στο γυμναστήριο -με εφαλτήριο τα αναβολικά- και για το αν το ψάξιμο που ρίχνει κάποιος πάνω σε αυτά (η σε οτιδήποτε σχετικό που αποφασίζει να καταναλώσει, λόγου χάρη κρεατίνη) “μεταφερεται” (“μεταφορά μονάδων….απομυθοποίησης και νηφαλιότητας επι Χ θέματος”) και σε άλλα ταμπού θέματα.
” . Θα σε αφήσω με ένα πιο πρωτότυπο ερώτημα που απευθύνεται κυρίως στους… “μυημένους” του χώρου. Έχει ενδιαφέρον το ότι ο χώρος των αναβολικών είναι ένας χώρος “ταμπού”, όπου για να μπεί κάποιος πρέπει να σπάσει το ταμπού. Αν νιώσουν προσβεβλημένοι απο το παραπάνω κείμενο ή ακόμα χειρότερα αν τους προσβάλεις χωρίς επιχειρήματα, θα σου αντιπαραθέσουν πως “δεν γνωρίζεις, γι’ αυτό μιλάς” ή πως “ότι δεν ξέρεις το φοβάσαι”. Και εδώ θα έρθει να σου αντιπαραθέσει το ότι είναι πολύ διαβασμένος για αυτά πλέον, ίσως και ο ίδιος να είχε την ίδια άποψη με εσένα που τον προσβάλεις προτού ασχοληθεί.
Έχει λοιπόν σπάσει το ταμπού, έχει δει πως είναι να ασχολείσαι με ένα θέμα ταμπού και πως σε βλέπουν οι άλλοι, οπότε θα τον περίμενες πιο ανοιχτόμυαλο σε θέματα που αποτελούν ταμπού, διότι απο πείρα και μόνο θα μπορεί το μυαλό του να πάει στο ότι “ότι λέει ο κόσμος πάντα δεν ισχύει” και ίσως τα πράματα να μην είναι έτσι όπως φαίνονται εξαρχής.
Θα σας αφήσω λοιπόν με ένα παράξενο μπαράζ ερωτήσεων, πως νιώθουν απέναντι σε άλλα θέματα ταμπου, π.χ. να πιάσουμε ένα συγγενικό, της χρήσης ψυχοτρόπων ουσιών;
Φέρουν τις συνηθισμένες “ποπ” απόψεις;
Θα το “pubmed”ιαζαν προτού εκφέρουν άποψη; ‘
Η μήπως ουδέποτε διδάχθηκαν απο το σπάσιμο του taboo, απλά δεν έχουν πλέον κολλήματα στην χρήση αναβολικών και αυτό όχι διότι έμαθαν να αξιοποιούν την κριτική σκέψη και να μην ακολουθούν “μαζικές απόψεις” αλλά επειδή απλά αποδέχθηκαν άκριτα την “ποπ” άποψη ενός υπογκρούπ στο οποίο ανήκουν και στο οποίο θεωρούνται “αποδεκτά”; “
Ακόμα ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο Αντρέα. Ωραίος! Και LOL για το σχόλιο !
Αρκετά ενδιαφέρον άρθρο , αν και στο fulltext του ( https://rapidshare.com/files/457294283/fulltext.pdf ) μου φάνηκε σαν brief communication -ενώ ίσως έτσι όπως είχε αρχίσει να πραγματεύεται το θέμα μυριζόμουν review ή meta-analysis. Ωραίο πάντως, θα ξεσκονίσω λίγο την βιβλιογραφία που δίνει.
Αν προσέξεις οι περισσότερες ψυχοενεργές ουσίες στις οποίες αναφέρεται (MDMA,αμφεταμίνες-αμφεταμινοειδή, κοκαϊνη) δρούν είτε σαν απελευθερωτές (releasers) είτε σαν αναστολείς επαναπρόσληψης νευροδιαβιβαστών. Επίσης έχει αναφερθεί πως έχουν νευροτοξικούς μεταβολίτες ( με την έννοια της δημιουργίας ROS -reactive oxygen species- ή με τον υπερβολικό καταβολισμό ντοπαμίνης , που παράγει νευροτοξικούς μεταβολίτες , ω ναί η ντοπαμίνη είναι λίγο παράξενη κυρία). Το αλκοόλ έχει και αυτό μια Χ νευροτοξικότητα, ενδιαφέρον έχει και το περι κάνναβης. Θα μπορούσε η κρεατίνη να αποτελέσει δείκτη μεταβολικού status του εγκεφάλου; Να μια ενδιαφέρουσα ερώτηση, αναρωτιέμαι αν έχουν γίνει μελέτες επίσης για διαφορική διαχείριση της κρεατίνης απο εγκεφάλους υγειών vs πάσχοντων απο νευρικά/ψυχιατρικά νοσήματα (πχ θα μπορούσε να γίνει με ραδιοσημασμένη κρεατίνη).
Σταμάτη ευχαριστώ!
Zyklon B πώς και από εδώ; :) Θα είχε ενδιαφέρον αυτό που γράφεις στο τέλος. Εν τω μεταξύ σε περιπτώσεις εθισμών και καταχρήσεων υπάρχουν χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης μαζί με σαρκοπενία, ίσως η χορήγηση ανδρογόνων παρέα με γυμναστική με αντίσταση να ωφελούσε παράπλευρα.
Διαβάζω συχνά πυκνά metavolismo ασχέτως που δεν είμαι τόσο τακτικός στον σχολιασμό :) . Το zyklon βλέπει πολύ, μιλάει λίγο αλλά όταν μιλάει δεν σταματάει;)
Περι τεστοστερόνης, σαρκοπενίας και εθισμών τι έχει βρεθεί προς το παρόν; Γενικότερα ο άξονας μπορεί να επηρεαστεί απο χρήση ουσιών (ιδίως χρόνια, εδώ νομίζω μιλάμε για άτομα που κάνουν συχνότερα χρήση της Χ ουσίας παρά νερού) αναρωτιέμαι όμως επίσης αν “χρωματίζει” περισσότερο την κατάσταση και το όλο κοινωνικο-οικονομικό-βιοτικό του θέματος: αν ο άλλος δηλαδή έχει αγγίξει γενικά “πάτο” και έχει καταντήσει καθόλου παράξενο να πάρουν χρόνια και οι ορμόνες του την κάτω βόλτα (αν θυμάμαι καλά η τεστοστερόνη μπορεί να δείξει διακυμάνσεις ακόμα και αναλόγως της ψυχολογικής διάθεσης αν δηλαδή κάποιος βίωσε μια αποτυχία ή επιτυχία). Τώρα το αν αυτή η αλλαγή στην τεστοστερόνη λόγω “χρόνιας κάτω βόλτας” (ψυχολογικής) θα είχε κλινικά συμπτώματα, είναι κάτι που δεν το γνωρίζω.
Πέραν των παραπάνω η γυμναστική είναι πάντα καλή ιδέα. Αν είμαι καλά διαβασμένο επάγει έκφραση νευροτροφικών παραγόντων στον εγκέφαλο (NGF ,BDNF), προάγει την επιβίωση των νευρικών κυττάρων, προάγει την αξονογένεση και σε ορισμένες περιοχές ακόμα και την νευρογένεση (κυρίως στον ιππόκαμπο νομίζω και σε τμήματα που ευθύνονται για την όσφρηση). Τα παραπάνω δεν είναι άσχετα τελείως με την ψυχολογική διάσταση δεδομένου πως ορισμένες νεότερες μελέτες αποδίδουν αποτελεσματικότητα στα αντικαταθληπτικά (μεγααααααλο θέμα) δια μέσω της νευρογένεσης που προκαλούν στον ιππόκαμπο -εξού και τα ευεργετικά τους αποτελέσματα εμφανίζονται ετεροχρονισμένα της ανόδου της σεροτονίνης στον εγκέφαλο.