Από τον Ανδρέα Ζουρδό, Διαιτολόγο διατροφολόγο

Μία ενδιαφέρουσα έρευνα  δημοσιεύτηκε μόλις πριν από λίγες και είναι άξια αναφοράς. Σε αυτήν συμμετέχουν δύο βαριά ονόματα όπως ο Tarnopolsky και ο Phillips. Οι άνθρωποι με τις λευκές ρόμπες μελέτησαν τις επιδράσεις που έχουν στην σωματική σύσταση οι δίαιτες που είναι υψηλές σε πρωτεΐνη σε προεμμηνοπαυσιακές υπέρβαρες και παχύσαρκες γυναίκες που γυμνάζονταν με βάρη και αερόβια προπόνηση

Το πρωτόκολλο της έρευνας είχε ως εξής: 3 ομάδες  από 30 εθελόντριες η καθεμία,  και οι 3 σε υποθερμιδικό πλαίσιο: Η πρώτη με διατροφή υψηλή σε πρωτεΐνη και υψηλή σε γαλακτοκομικά (ΥΠΥΓ) , η δεύτερη απλά επαρκής σε πρωτεΐνη και επαρκής σε γαλακτοκομικά (ΕΠΕΓ) και η τρίτη ομάδα επαρκής σε πρωτεΐνη με χαμηλή πρόσληψη γαλακτοκομικών (ΕΠΧΓ).

tabitha

Ένα δικό μου σχόλιο πριν συνεχίσω την περιγραφή της έρευνας:

 

 Η διατροφή της δεύτερης ομάδας ταιριάζει αρκετά με αυτό που λέμε “Μεσογειακή Διατροφή”. Αν και δεν υπάρχει ένας απολύτως συμπαγής και σαφής ορισμός για την Μεσογειακή διατροφή συνήθως υπάρχει μέτρια πρόσληψη πρωτεΐνης και γαλακτοκομικών.

Η μελέτη κράτησε 4 μήνες και οι ερευνητές διαπίστωσαν τα εξής (απολύτως αναμενόμενα) ευρήματα: Και οι 3 ομάδες έχασαν λίπος, αλλά το περισσότερο λίπος το έχασε η ομάδα που ακολουθούσε την διατροφή που ήταν υψηλή σε πρωτεΐνη. Καμία έκπληξη εκεί. Όπως καμία έκπληξη στο ότι η ομάδα υψηλής πρόσληψης πρωτεΐνης πρόσθεσε μυική μάζα, με την ομάδα μέτριας πρόσληψης πρωτεΐνης και μέτριων γαλακτοκομικών  (όπως για παράδειγμα μία μεσογειακή διατροφή) απλά να την διατηρεί ενώ η ομάδα που είχε μικρή κατανάλωση γαλακτοκομικών έχασε μυική μάζα. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά η ΥΠΥΓ  μείωσε περισσότερο το σπλαχνικό λίπος αλλά και το λίπος που συσσωρεύεται στον κορμό (δες το γράφημα). Η απώλεια σπλαχνικού λίπους ήταν συσχετισμένη και με την πρόσληψη πρωτείνης και με την πρόσληψη γαλακτοκομικών, ενώ η πρωτεϊνική δίαιτα έφερε και τα καλύτερα αποτελέσματα στην οστική πυκνότητα των γυναικών.

Με άλλα λόγια, από όποια πλευρά και να το κοιτάξουμε, η πρωτεϊνική διατροφή ήταν ανώτερη και πιο αποδοτική.Αντίστοιχα θεαματικά αποτελέσματα μπορεί να δει κανείς στην πράξη. Η διατροφή που έμοιαζε στην Μεσογειακή διατροφή δεν είχε τα ίδια αποτελέσματα. Αυτό δεν σημαίνει πως κάποια στοιχεία της Μεσογειακής διατροφής δεν είναι χρήσιμα, όπως π.χ το ελαιόλαδο. Αν αφήσουμε στην άκρη την θετική μας προκατάληψη για την Μεσογειακή Διατροφή μπορούμε να δούμε χωρίς παρωπίδες και την υπόλοιπη βιβλιογραφία. Δεν υπάρχει επιστημονικό πεδίο χωρίς ελληνική συνεισφορά αλλά δεν υπάρχει και επιστημονικό πεδίο που να βασίζεται αποκλειστικά  μόνο στις ιδέες των Ελλήνων. Δεν υπάρχει λόγος η διατροφή να αποτελεί εξαίρεση.